Czynności kontrolne wykonywane są bez wcześniejszego zawiadomienia. Osoba kontrolowana winna udostępnić wszelkie posiadane dokumenty dotyczące instalacji grzewczej, np. dokumentację techniczną, instrukcję użytkowania, certyfikaty, które potwierdzą spełnienie wymaganych poziomów sprawności i emisji oraz certyfikat jakościowy określający parametry węgla, który należy pozyskać przy zakupie opału.
W ramach kontroli sprawdzeniu podlegają:
- rodzaj stosowanego urządzenia grzewczego,
- zawartość urządzenia,
- materiały przygotowane do spalenia,
- w przypadku podejrzenia spalania odpadów, popiół.
Czego nie wolno palić?
Oczywiście wszelakie odpady powstające w gospodarstwie domowym, np. pampersy, butelki, folie, reklamówki, opakowania po mleku, sokach, jogurtach, puszki, stare ubrania, buty, obierki, opakowania po farbach/lakierach, opony.
Nie każdy ma świadomość, że nie wolno też spalać zabrudzonych, pomalowanych, impregnowanych desek – nie ma znaczenia czy były pomalowane niedawno czy kilka lat temu. Uwaga – meble i ich fragmenty to też odpady – nie wolno wrzucać ich do pieca! Spalać nie wolno też kolorowych tekturowych opakowań.
Co ważne – należy też zwrócić uwagę na jakość spalanego węgla i drewna. Drewno nie może mieć wilgotności większej niż 20% (powinno być sezonowane co najmniej dwa lata), natomiast w węglu frakcja o uziarnieniu 0-3 mm nie może przekroczyć 15% – wyklucza to możliwość spalania mułów, flotów i drobnego miału.
Podstawą prawną do prowadzenia kontroli palenisk indywidualnych przez wójtów, burmistrzów i prezydentów miast oraz upoważnionych przez nich urzędników i funkcjonariuszy straży gminnych stanowi art. 379 Ustawy Prawo Ochrony Środowiska. Udaremnianie i utrudnianie kontroli to przestępstwo zgodnie z art. 225 Kodeksu Karnego, zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3.